- تفاوت فرهنگ سامی با فرهنگ ایران باستان در مورد سگ حیرت‌انگیز است. در بُندهش می‌گوید سگ نسَب به روشنی فلان ستاره می‌برد و اصلاً «سگ» یعنی سه-یَک (یک جزء انسانی از سه جزء حیوانی). نگهبان پل چینود، جایی که ایزدان روانهای مُردگان را گزینش می‌کنند نیز یک سگ مینوُی است. در وندیداد که کتاب فقه زرتشتیان ساسانی است یک فصل کامل به شرح کیفر آزاردهندگان سگ اختصاص دارد: کیفر قاتلین سگ، کیفر آنان که غذای بد به سگ بخورانند، کیفر آزاردهندگان سگ و الخ. یکجا می‌گوید کسی که سگی را به قتل برساند روان 9نسل بعدی خود را کشته است و چنین روانی هرگز از پل چینود نخواهند گذشت.
+ نوشته شده در
19 Jul 2018ساعت 14:3 توسط نوستالژیک
|
- دارم شماره‌ای از فصلنامه ترجمان را که مدتها پیش گرفته بودم می‌خوانم. پیتزای قورمه‌سبزی عجیبی که انگار بولتن انجمن آنارشیستهای نیویورک باشد و از چامسکی آنارکوسندیکالیست تا تری ایگلتون مارکسیست و تا استیون پینکر (این یکی چپ نیست، فقط آتئیست داوکینزیه!) هم حضور دارند. با پرونده ویژه: نئولیبرالیسم اَخ است! به این وارد نمی‌شوم که چنین مجموعه‌ای در قیاس با «ارغنون» -که آن را هم وزارت ارشاد منتشر و پابه‌پای پوست‌اندازی جامعه در دوران اصلاحات، گفتمان پست‌مدرنیسم را حمل می‌کرد- چقدر هم به لحاظ فرمال و هم محتوایی پوچ است، و یا اینکه پژوهشگاه فرهنگ و ارتباطات وزارت ارشاد -حامی مالی ترجمان- نمی‌فهمد که هر کس گفت آمریکا و سرمایه‌داری و عقل مدرن اَخ است به درد کار شما دوستان مسلمان نمی‌خورد. اما واقعاً خودشان نمی‌میرند از این دوگانگی که وزارت دولتی «کارگزارانی» که به قول مخالفان اقتصادی و سیاسی‌اش تا مغز استخوان نئولیبرال و سرمایه‌سالار و به لحاظ فرهنگی هم مروّج ولنگاری غربی است(کاری به صحت این انتسابات نداریم)، همزمان حامی مالی طرز فکری هم هست که در سیم ثانیه همه منتقدین سرمایه‌داری و نئولیبرالیسم و بیربطترین انواع چپ را کنار هم می‌نشاند و عکس یادگاری باهاشان میاندازد؟
برچسب‌ها:
حماقت+ نوشته شده در
15 Jul 2018ساعت 2:55 توسط نوستالژیک
|
- داشتم فکر می‌کردم مناسب‌ترین سن آدم برای گرفتن سگ خانگی چه سنی است. بعد یادم آمد من بیشتر وابسته‌ی اشیا می‌شوم تا آدمها، چون ذات ثابتی دارند و غافلگیرت نمی‌کنند فقط حیف که فیدبک ندارند؛ و سگها بهترین نوع اشیای فیدبک‌دارند، با این باگ بنیادین که عمر کوتاهشان هر لحظه می‌تواند با یک خلاء ویرانگر مواجهت کند. طول عمر سگها با سایز نژاد نسبت عکس دارد که این باگ اولی را تشدید می‌کند، چون هر چه سایز سگ بزرگتر باشد شخصیت جاافتاده و قابل اتکّاتری هم خواهد داشت. با لحاظ متوسط عمر 15 سال، به نظرم بهترین سن برای گرفتن سگ باید 55 سالگی باشد تا آخرش در 70 سالگی سرتان را با هم زمین بگذارید. اما اگر شما زودتر از سگ مردید چی؟ یا بدتر از آن، سگ زودتر از شما مرد؟ آدم هفتاد ساله‌ای که رفیق پانزده ساله‌اش را از دست داده چطور باید بقیه راه را برود؟
+ نوشته شده در
7 Jul 2018ساعت 18:47 توسط نوستالژیک
|